Seat Alhambra 2.0 TDI - Rodzinny express - nasz test

Segment rodzinnych vanów delikatnie wyhamował, co nie oznacza, że rynkowa oferta jest uboga. Na rynku wciąż większy kawałek tortu przypada bliźniakom z Niemiec odzianych w dość konserwatywne szaty. W przypadku poprzedniej generacji, dzieliły one płytę podłogową i niemal wszystkie podzespoły z Fordem Galaxy. Ten czas już minął. Jak zatem sprawdza się Seat Alhambra z najmocniejszym, 177-konnym dieslem i topową specyfikacją? Hiszpański producent reklamuje swoje samochody jako naszpikowane emocjami. Widoczny na zdjęciach van to istne przeciwieństwo utartego już sloganu, choć nie można mu odmówić szeregu zalet. Ma 485 centymetrów długości, 190 szerokości i 174 wysokości. Z powodzeniem pochłonie 5-osobową rodzinę wraz z bagażami na dwutygodniową wyprawę. Aby połączyć zadowalający komfort z niezłym wyglądem, warto go postawić na 17-calowych obręczach z dość niskoprofilowymi oponami. Biksenonowe reflektory znacznie poprawią wygodę jazdy nocą po nieoświetlonych drogach. Alhambra to także jeden z nielicznych przedstawicieli gatunku, którego wyposażono w przesuwne drzwi po obu stronach pojazdu. Na liście opcji można zaznaczyć elektryczne rozsuwanie sterowane z pilota lub za pomocą przycisku na desce rozdzielczej. Przy okazji liftingu, w przedniej części zapewne pojawią się diody do jazdy dziennej. Najmocniejsze argumenty Seat skrywa jednak wewnątrz. To właśnie tam spędzamy najwięcej czasu i to przedział pasażerski sprawia, że ojcowie stawiają na pierwszym planie na funkcjonalność. Nikogo zatem nie zdziwi ogromna liczba przeróżnych schowków, siatek zabezpieczających bagaż i wysokiej jakości materiały wykończeniowe, jak na grupę VAG przystało.W drzwiach zmieścimy półtoralitrową butelkę, a w bagażniku aż 1167 litrów drobiazgów. Brzmi może odrobinę abstrakcyjnie, ale hiszpański kufer nie ma sobie równych w konfiguracji pięcioosobowej. Jeśli postanowimy zabrać na pokład dodatkowe dwie osoby, jego pojemność zmniejszy się do wciąż akceptowalnych 267 litrów. Cieszy łatwość podnoszenia i chowania w podłodze siedzisk i brak konieczności przenoszenia ich do garażu w razie dłuższej wyprawy.Równie dobrze przedstawia się obsługa wszelkich urządzeń pokładowych. Minivan nie należy do najmłodszych przedstawicieli gatunku, choć i tak na tle Renault Espace, czy Forda Galaxy jest stosunkowo świeży. Ergonomicznie zaprojektowana deska rozdzielcza do złudzenia przypomina tę, stosowaną w Sharanie. Ten sam rozkład przełączników ułatwi aklimatyzację miłośnikom Volkswagena. Podobne rozwiązania z łatwością dostrzeżemy w Golfie, czy Passacie obecnej generacji.Topową odmianę możemy zaopatrzyć w skórzaną tapicerkę, która powinna występować tylko i wyłącznie z wydajną automatyczną klimatyzacją, panoramiczny dach z funkcją otwierania przedniej części, a także tempomat i multimedialny zestaw z ciekłokrystalicznym ekranem. Do tego ostatniego mamy najwięcej uwag. Jest stanowczo za mały i nie odpowiada już dzisiejszym standardom. Obraz przekazywany przez nawigację ustępuje nawet tym znanym ze smartfonów. Dokładność mapy też wymaga aktualizacji. Lepszego audio i ekranu spodziewamy się przy okazji gruntownego liftingu.Pośród jednostek napędowych, największą popularnością bez dwóch zdań cieszą się odmiany wysokoprężne. Klienci mogą jednak wybierać pomiędzy 1,4 a 2,0 TSI. Pierwszy generuje 150 KM, zaś drugi o 50 więcej. Przy masie pojazdu przekraczającej 1850 kilogramów i niezbyt aerodynamicznemu nadwoziu, ich zapotrzebowanie na paliwo stanowczo przekracza wyniki uznawane za dobre. W tej kwestii lepiej przyjrzeć się bliżej dwulitrowemu dieslowi występującemu w 140 i 177-konnej odmianie. Oba można sprzęgnąć z automatem DSG, ale tylko ten słabszy wariant współpracuje z napędem na obie osie.W codziennej eksploatacji bardziej korzystnie przedstawia się wzmocniony do 177 KM ropniak. Do dyspozycji kierowcy oddaje 380 Nm w przedziale 1750-2500 obr./min i zapewnia przyspieszenie do 100 km/h w 9,6 sekundy. Wskazówka prędkościomierza odmówi dalszej pracy po wspięciu się na 205 km/h. W praktyce oznacza to, że momentu obrotowego nie brakuje właściwie w żadnej części obrotomierza niezależnie od obciążenia. Nawet podczas jazdy z kompletem pasażerów, Alhambra posłusznie reaguje na polecenia kierowcy, a dwusprzęgłowy automat sprawnie żongluje sześcioma przełożeniami.Na pochwałę zasługuje też układ kierowniczy i niezłe zachowanie auta w zakrętach. Mimo znacznych gabarytów, rodzinny van chętnie zacieśnia łuki doprowadzając w skrajnej sytuacji do interwencji ESP. Przy dynamicznej eksploatacji, Seat w mieście zużywa od 10 do 11 litrów oleju napędowego. Rozważne rozpędzanie i hamowanie silnikiem pozwoli zejść do poziomu 8 litrów. W trasie ten wynik można z łatwością poprawić i osiągnąć wartości 6-7 litrów. Przy wyższych prędkościach autostradowych, w kabinie jest dość cicho, a karoseria spokojnie reaguje na gwałtowne podmuchy bocznego wiatru.177-konny silnik diesla występuje tylko w najbogatszej wersji Style, co spowoduje znaczne spustoszenie w portfelu klienta. 142 tysiące zapłacimy za bogatą, ale wciąż podstawową specyfikację. Dokupienie kilku podnoszących komfort dodatków zaowocuje podniesieniem ceny do 175 tysięcy. Korzystniej przedstawia się oferta na Espace’a, ale należy wziąć pod uwagę, że to znacznie starsza konstrukcja. Podobnie wyceniono Sharana i Forda Galaxy. Podsumowując. Hiszpański van nie przyciąga uwagi wyglądem, ale oferuje na tyle wysoki poziom funkcjonalności, że można mu to wybaczyć.

Podstawowe dane techniczne:
Seat Alhambra 2,0 TDI
Silnik: 1968 cm3
Moc: 177 KM przy 4200 obr./min
Moment obrotowy:  380 Nm w przedziale 1750 - 2500 obr./min
Skrzynia biegów: automatyczna, 6-stopniowa
Liczba, układ cylindrów: 4, rzędowy
Wymiary (dł./szer./wys.): 4854/1904/1740 mm
Rozstaw osi: 2919mm
Masa własna: 1870 kg
Średnia emisja CO2: 152 g/km

Osiągi:
0-100 km/h: 9,6 sekundy
Prędkość maksymalna: 206 km/h
Zużycie paliwa:
Miasto: 6,7 (8,8 w teście)
Trasa: 5,4 (6,7 w teście)
Cykl mieszany: 5,9 (7,5 w teście)