Seat Ibiza Cupra - napakowany Hiszpan - nasz test

Poruszanie się po mieście, wcale nie musi być nudne. Jeżeli dysponujemy odpowiednią sumą gotówki i mamy potrzebę wyróżnienia się w gąszczu szarych i nudnych samochodów, to Ibiza idealnie wpasowuje się w powyższe kryteria. Do tego jeśli drzemią w nas pokłady niespożytej energii i czyste konto punktowe w kartotekach policyjnych, warto przyjrzeć się bliżej najmocniejszej odmianie ochrzczonej nazwą Cupra. Już pierwsze spojrzenie na hiszpańskiego przedstawiciela segmentu B, wywołuje przyspieszone bicie serca. Odważny design zaproponowany przez Luca Donckerwolke, jeszcze w wersji bazowej sprawnie przyciąga zazdrosne spojrzenia, natomiast w testowanym wariancie, Ibiza wygląda niczym wyjęta żywcem z japońskiej kreskówki. 17-calowe obręcze ze stopów lekkich, centralnie osadzona, trapezoidalna końcówka wydechu, czarne, łezkowate lusterka, czerwone zaciski tarcz hamulcowych, czy przednie maskownice o fakturze plastra miodu, skutecznie budują sportową atmosferę. Do tego oznaczenie modelu zgrabnie wkomponowane na przednim zderzaku i klapie bagażnika, zwiastować mogą tylko kłopoty dla innych użytkowników dróg. Wnętrze prezentuje się bardziej klasycznie i zachowawczo, choć bez trudu poczujemy się w nim, niczym w przesiąkniętym dynamiką bolidzie. Niska pozycja za kierownicą i mnogość charakterystycznych detali, efektywnie podnoszą temperaturę w przedziale pasażerskim. Bardzo dobrze wyprofilowane fotele, spłaszczona u dołu, wielofunkcyjna kierownica, stalowe nakładki na pedały, czy logo Cupra umieszczone w dolnej części prędkościomierza, delikatnie sugerują na wyczynowy rodowód.Niestety pozostałe elementy wraz z brakiem wskaźnika temperatury silnika i stonowanym wystrojem deski rozdzielczej, pozostały wspólne ze słabszymi odmianami Seata. Niemniej nikt nie powinien narzekać, bo na tle rywali hiszpański sportowiec, wypada bardzo przyzwoicie.

Na przednich fotelach nikomu nie powinno zabraknąć przestrzeni do komfortowego przemieszczania się. Ich podparcie zapewni wygodę nie tylko w ciasno i dynamicznie pokonywanych zakrętach, tudzież wymagających odcinkach toru testowego, ale i w długich, weekendowych wojażach.Ładowność na poziomie 501 kilogramów i bagażnik mieszczący 284 litry, powinny bez trudu pochłonąć niezbędny ekwipunek wakacyjny dla dwóch osób. Na więcej nie ma co liczyć, gdyż kanapa z niełatwym dostępem może pełnić jedynie funkcję awaryjnego transportu niewielkich osób. Na dodatek opuszczanie jej utrudnione jest poprzez nieprzesuwający się po złożeniu oparcia fotel kierowcy.Jakość zastosowanych materiałów wykończeniowych nie pozostawia wiele do życzenia, zważywszy na reprezentowany segment aut. Ich faktura należy raczej do przyjemnych w dotyku, choć miejscami legitymuje się ponadprzeciętną twardością i surowością. W ogólnym rozrachunku jednak i po wielu kilometrach przejechanych po niezbyt dobrej jakości nawierzchniach, nie można im nic zarzucić. Do uszu podróżujących, nie powinny dochodzić żadne niepokojące odgłosy.Ale nie to jest istotą temperamentnej Hiszpanki. Jej żywioł to jazda dająca mnóstwo frajdy i radości z każdego pokonanego metra. Gwarancję reklamowych emocji, stanowi jeden z najnowszych owoców wytężonej pracy niemieckich konstruktorów. Małolitrażowa jednostka napędowa o pojemności 1,4, zapewnia świetną dynamikę dzięki zastosowaniu wspomagania w postaci kompresora i turbosprężarki.180 koni mechanicznych i 250 Nm uzyskiwanych przy 2000 obr./min., okazuje się nad wyraz przyjemne w codziennej eksploatacji. Bez względu na położenie wskazówki na cyferblacie obrotomierza, Cupra wystrzeliwuje do przodu bez słowa sprzeciwu. Wtórujący jej wskaźnik aktualnej prędkości, rozpędza się równie gwałtownie, aż do osiągnięcia szybkości maksymalnej równej 225 km/h.Doładowany silnik dostępny z przekładnią DSG, mimo świetnych parametrów, zadowala się umiarkowanym apetytem na paliwo. Co prawda niezwykle trudno uzyskać katalogowe wyniki, ale wskazania komputera pokładowego na poziomie 9-10 litrów w mieście i 2-3 oczek mniej w trasie, powinniśmy uznać za akceptowalne wartości.Równie korzystnie wypada układ jezdny Seata. Zawieszenie wykorzystujące kolumny McPhersona i belkę skrętną wraz ze stabilizatorem, sprawdza się doskonale w codziennej eksploatacji. Zapewnia odpowiednią sztywność, dzięki czemu Ibizę bardzo trudno wyprowadzić z równowagi, oraz gwarantuje wystarczający komfort, przez co pokonanie dystansu nawet kilkuset kilometrów, nie da się przesadnie we znaki wrażliwemu kręgosłupowi. Jednak prawdziwą naturą Cupry, są ostre wiraże.Mały sportowiec poprzez bezpośredni układ kierowniczy, bez mrugnięcia okiem, wykonuje wszelkie polecenia kierowcy. Odważne zmiany kierunku jazdy przy dość znacznych prędkościach nie robią na niej większego wrażenia. Nie bez znaczenia jest tu także system XDS współpracujący z ESP i mechanizmem różnicowym, który w newralgicznych sytuacjach zadba o to, by moc przekazywana była na bardziej dociążone koło.W porównaniu z poprzednikiem, najmocniejsza odmiana Ibizy złagodniała i bez dwóch zdań, można ją polecić każdemu, kto ceni sobie kompromis łączący spory potencjał jednostki napędowej i zawieszenia pozwalającego na bezstresowe pokonywanie zdradliwych polskich dróg, przy zachowaniu agresywnie zaprojektowanego nadwozia.Do tego gadżety w postaci 7-stopniowej skrzyni DSG, bardzo dobrze wyprofilowanych foteli, czy automatycznej klimatyzacji otrzymywane w standardzie, pozwolą szybciej zaprzyjaźnić się Cuprą i bezstresowo użytkować ją na codzień. Przy cenie w wersji podstawowej na poziomie niecałych 78 tysięcy złotych, stanowi jedną z ciekawszych ofert wśród usportowionych „mieszczuchów”.  Podstawowe dane techniczne:

Seat Ibiza Cupra 1,4 TSI
Silnik: 1390 cm3
Moc: 180 KM przy 6200 obr./min.
Moment obrotowy: 250 Nm przy 2000 obr./min.
Skrzynia biegów: automatyczna, DSG, 7-stopniowa
Liczba, układ cylindrów: 4, rzędowy
Wymiary (dł./szer./wys.): 4034/1693/1428 mm
Rozstaw osi: 2469 mm
Masa własna: 1172 kg
Średnia emisja CO2: 148 g/km

Osiągi:

0-100 km/h: 7,2 sekundy
Prędkość maksymalna: 225 km/h
Spalanie:
Miasto: 8,3 (9,5 w teście)
Trasa: 5,3 (7,3 w teście)
Cykl mieszany: 6,4 (8,6 w teście)

Tekst i zdjęcia: Piotr Mokwiński