VW Tiguan 2.0 TDI - dojrzały SUV - nasz test

Volkswagen w porównaniu z japońskimi producentami, nie ma zbyt bogatego doświadczenia w kwestii aut delikatnie uterenowionych. Luksusowy Touareg pojawił się dopiero w 2002 roku, natomiast jego mniejszy i dwukrotnie tańszy brat 5 lat później. Jednak to wcale nie oznacza, że niemiecki koncern wykazuje jakieś kompleksy w tej klasie. Jak równy z równym walczy z bardziej zasłużonymi rywalami i często wychodzi z tych potyczek zwycięsko. Namacalnym tego zjawiska przykładem, może być Tiguan, na którego w pierwszych miesiącach produkcji posypało się tyle zamówień, iż zdecydowano zwiększyć moce przerobowe rodzimych fabryk. I chyba nie ma się co dziwić, bo to jeden z najlepiej wyglądających Volkswagenów. Może i nie ma tyle zadziorności i polotu co Kia Sportage, ale skutecznie nadrabia braki szykiem i elegancją. Zwłaszcza w wersji Sport&Style, którą odziano w 18-calowe obręcze ze stopów lekkich, srebrne relingi i kilka chromowanych detali, ciekawie podkreślających stonowany design Tiguana. Zdecydowanie mniej oryginalności odnajdziemy wewnątrz pojazdu. Większość elementów dekoracyjnych, przełączników i dźwigienek, została przeszczepiona z innych modeli niemieckiego producenta. Ma to też swoje zalety. Nikt nie powinien narzekać na niedostatki ergonomiczne i nieład na pokładzie. Obsługa wszelkich urządzeń pokładowych zaczynając od sterowania szybami a kończąc na klimatyzacji, jest dziecinnie prosta. Prezentowany egzemplarz został bardzo bogato wyposażony, więc lista udogodnień zawiera w sobie wszystko, co mniej lub bardziej potrzebne do komfortowej eksploatacji. Mamy tu rozbudowaną stację multimedialną (szkoda, że bez nawigacji), asystenta parkowania równoległego tyłem, czy chociażby dwuczęściowy, otwierany panoramiczny dach. Równie dobrze wypada kwestia przestronności wnętrza. VW zapewni wystarczający poziom wygody czwórce rosłych pasażerów i z powodzeniem przewiezie ich bagaż. Choć 430-litrowy przedział pasażerski może z pozoru wydawać się nieco przyciasny, to dzięki regularnym kształtom z powodzeniem pochłonie weekendowy ekwipunek. I to nie tylko lekkie i sporych rozmiarów przedmioty, ale i ciężkie. Ładowność Tiguana na poziomie 650 kilogramów wystawia go przed szereg konkurentów. Również masa dopuszczalna holowanej przyczepy na poziomie 2,5-tony, czyni pojazd uniwersalnym przez duże U. Najwięcej jednak uwagi należy poświęcić zespołowi napędowemu. Pod maską kompaktowego SUV-a, mogą pracować nie tylko wspomagane turbiną silniki wysokoprężne, ale i cieszące się dość dużym zainteresowaniem turbodoładowane jednostki TSI. Nam się trafił Diesel o pokaźnym stadku 170 koni mechanicznych. Motor wyposażony we wtrysk bezpośredni Common Rail, cechuje się przyzwoitą kulturą pracy i niezłymi osiągami. 8,9 sekundy do 100 km/h i 201 km/h prędkości maksymalne, ułatwiają wyprzedzanie kolumny ciężarówek, nawet przy maksymalnym obłożeniu. TDI ochoczo rozpędza się już od niskich obrotów, ale gdy wskazówka obrotomierza dosięgnie wartości oscylujących w granicach cyfry 4, do uszu zaczynają dobiegać wyraźne słowa sprzeciwu. W kabinie robi się po prostu głośno. Niemniej, gdy utrzymujemy nieco niższe obroty, VW podróżuje się bardzo komfortowo. Nieźle wytłumione wnętrze przyzwoicie izoluje pasażerów od odgłosów z zewnątrz, natomiast solidne spasowanie materiałów wykończeniowych, oszczędza nam niepotrzebnych skrzypień. Miejsce pracy kierowcy przygotowano bardzo starannie. Każdy kto zasiądzie za sterami Tiguana, poczuje się jak ryba w wodzie, zwłaszcza zwolennicy niemieckiej myśli technicznej. Na nieźle wyprofilowanych fotelach, łatwo zapanować nad autem, nawet w sytuacjach podbramkowych. Wielopłytkowe, mokre sprzęgło Haldex, rozdziela moment obrotowy na dwie osie i odpowiada za dynamiczne jego zmiany w zależności od sytuacji na drodze. W normalnych warunkach, aż 90 % trafia na przednie koła, ale w razie potrzeby, nawet 100 % potrafi zasilić tylny wał. Ale nie oczekujmy od tego auta zbyt wiele. Zwiększony prześwit do 19,5 centymetra, większe koła i przynajmniej z założenia delikatnie off-roadowy charakter, wcale nie oznaczają pozwolenia na wjazd w trudniejszy teren. Volkswagen świetnie się czuje na szosie i na śliskim podłożu, gdzie 4Motion ułatwia złapanie przyczepności i bezpieczną jazdę. Z myślą o asfaltowych nawierzchniach, zestrojono też zawieszenie. Dość sztywne nastawy poprawiają prowadzenie samochodu w ciaśniejszych zakrętach i przy większych prędkościach autostradowych, ale na poprzecznych nierównościach wprowadzają niewielką nerwowość, objawiającą się delikatnym podskakiwaniem. Mniejsze przeszkody samochód połyka bez mrugnięcia okiem. Tiguan niestety nie jest tani. Prezentowany egzemplarz będący topową wersją z najmocniejszym silnikiem wysokoprężnym i napędem na obie osie, to wydatek przynajmniej 121 tysięcy złotych. Po doposażeniu w kilka ponadstandardowych opcji, cena z łatwością poszybuje w górę o kolejne 20-30 tysięcy. W zamian otrzymamy pełnowartościowe, uniwersalne auto o niezłym układzie jezdnym i bardzo bogatym wyposażeniem. Bez dwóch zdań, to jedna z ciekawszych ofert na rynku- także jedna z droższych. Podstawowe dane techniczne:

VW Tiguan 2,0 TDI Sport&Style
Silnik: 1968 cm3
Moc: 170 KM przy 4400 obr./min
Moment obrotowy: 350 Nm w przedziale 1750-2500 obr./min
Skrzynia biegów: manualna, 6-stopniowa
Liczba, układ cylindrów: 4, rzędowy
Wymiary (dł./szer./wys.): 4427/1809/1686 mm
Rozstaw osi: 2604 mm
Masa własna: 1681 kg
Średnia emisja CO2: 165 g/km Osiągi:

0-100 km/h: 8,9 sekundy
Prędkość maksymalna: 201 km/h
Zużycie paliwa:
Miasto: 7,7 (8,5 w teście)
Trasa: 5,5 (6,8 w teście)
Cykl mieszany: 6,3 (7,4 w teście)


Tekst i zdjęcia: Piotr Mokwiński